Prirodne atrakcije Visokog i okoline Raskošno zelenilo, čist i svjež zrak, brojni izvori i potoci, bogatstvo šumskim plodovima i obilje ljekovitog bilja, pružaju izvrsno utočište od užurbanog tempa današnjeg života. Zbog toga je ovo idealan ambijent za sve one koji žele provesti ugodno vrijeme u opuštajućem okrilju prirode i priuštiti sebi trenutke kojih ćete se uvijek rado sjećati. Obzirom da je Visoko posljednjih godina, nakon otkrića Bosanske doline piramida, postalo vrlo poznato turističko odredište, a mnoge zanimaju i ostaci srednjnovjekovnih građevina i drevnih vjerskih objekata, prirodne ljepote ovog kraja ostale su pomalo u drugom planu. Ipak , uz činjenicu da navedene destinacije s razlogom izazivaju veliku pažnju javnosti, nikako se ne smiju podcjeniti  prirodne ljepote visočke okoline: tereni pogodni za lov, ribolov, kampiranje, planinarenje, šetanje, trčanje, brdski biciklizam i uopće boravak u prirodi, koji je danas postao sve atraktivniji, jer su takve želje i potrebe turista. Budući da su najveći ljubitelji prirode uglavnom planinari, to je uvijetovalo da se osnuju brojna udruženja i izgradi nekoliko planinarskih domova i planinarskih kuća. Planinarsko društvo “ Visočica “ osnovano je davne 1938. godine., i od tada je, izuzev ratnih godina, djelovalo u kontinuitetu, a njegovi članovi aktivni su sudionici raznih planinarskih, alpinističkih, […]

 Turistički info centar Visoko počeo je sa radom 13. 07. 2018. g., u sklopu Službe za finansije, privredu i društvene djelatnosti grada Visoko. Svrha njegovog otvaranja je : Razmjena informacija u oblasti razvoja turističke infrastrukture i na bazi toga planiranje razvoja iste; Rad na povezivanju turističkih lokacija grada Visoko i drugih općina i gradova; Pomoć turistima i kontinuirano istraživanje potreba turista; Promocija turističke ponude na sajmovima, seminarima, festivalima i sličnim manifestacijama, koji se dovode u vezu s turizmom; Izrada promotivnog materijala; Doprinos na razvoju autohtonih proizvoda i suvenira;  Druge aktivnosti od turističkog interesa i afirmacije Visokog, kao globalnog turističkog brenda; Vizija razvoja turizma grada Visoko: “ Grad Visoko je jedinstvena i globalno prepoznatljiva turistička destinacija sa ponudom koja je spoj tradicije i modernog. Bogatstvo kulture i historije, arheološka nalazišta, očuvana priroda, inovativna turistička ponuda i gostoljubivost ljudi privlače savremene turiste željne novih znanja i drugačijih doživljaja, opuštanja, zdravlja, gastronomije i užitka “.

Izgrađena 1565/66. godine, i smatra se jednom od najstarijih džamija na ovom području. Zbog svoje posebnosti, neobične arhitekture, lokacije, kao i onih duhovnih vrijednosti i istrajnosti, koje posjeduje, proglašena je nacionalnim spomenikom. Rađena je od kamena, na uzvišenom prostoru iznad stare Goduše. Četvrtaste je osnove, s četveroslivnim krovom i ravnim drvenim stropom, vrlo jednostavne spoljašnosti i unutrašnjosti, i sa malim minaretom. Pored džamije se nalazi i staro mezarje sa specifično malim nišanima. U haremu se nekada nalazio i pješčani sat koji je pokazivao tačno vrijeme. Nad ulazom džamije je bio natpis kojeg danas nema. Prema određenim predanjima smatra se da je ovim prostorom u doba Osmanlija prolazio tzv. Sarajevski put, kojim se transportovala roba. U neposrednoj blizini nalazio se i turski han, a džamija je dugo vremena služila kao mjesto molitve putnika i okolnog stanovništva. Za vrijeme agresije, iako se nalazila na prvoj borbenoj liniji, osim manjih oštećenja džamija nije direktno pogođena. Proglašena je nacionalnim spomenikom Bosne i Hercegovine u aprilu 2019. godine.

Općina Altındağ iz Turske i grad Visoko potpisali su tokom 2013.  godine povelju o prijateljstvu i bratstvu, koja se bazira na promicanju i afirmaciji kulture, edukacije, turizma, prirodnog i historijskog naslijeđa. U januaru 2014. godine, upriličeno je svečano polaganje kamena temeljca za izgradnju jednog ovakvog centra, u naselju Prijeko, a sredinom 2015. godine glavni radovi su završeni. Zgrada je poklon bratske općine Altındağ iz Ankare, po čemu je ovaj kulturni centar i dobio ime. Svečano je otvoren 22. april 2016. godine, a svečanom otvaranju prisustvovale su mnogobrojne zvanice, delegacije i prijatelji grada Visoko. Objekat se prostire se na 3200 m² površine unutrašnjeg prostora.  U sklopu centra se nalazi parking sa kapacitetom za 80 vozila. Zahvaljujući svojoj strukturi, odnosno mnogobrojnim salama i kabinetima Kulturni centar ” Altındağ ” može da podrži višenamjenske sadržaje: iz oblasti kulture: pozorišne prestave, 2D kino projekcije filmova, manifestacije, književne večeri, promocije, svečane akademije, izložbe; iz oblasti edukacije: stručna usavršavanja, kursevi, seminari, predavanja; iz oblasti privrede: kongresi, tim building sastanci, seminari, sajmovi, prezentacije; iz oblasti turizma: prepoznatljivo mjesto za prezentaciju i predavanja u sklopu aktivnosti nosilaca turističke ponude grada Visoko; Na prizemlju je amfiteatar sa 352 mjesta, kabine za simultano prevođenje, projektor, proekciono platno i kompletna tehnička opremljenost za […]

Samostan Sv. Bonaventure nalazi se u neposrednoj blizini centralne gradske zone Visokog s kojom je povezan mostom preko rijeke Bosne. Sa sjeverne strane ograničen je željezničkom prugom a na zapadnoj strani nalazi se Franjevačka ulica i stambeno naselje. Franjevci 1888. godine kupuju zemljište s desne strane rijeke Bosne kod željezničke stanice u Visokom, s namjerom gradnje objekta Samostana Sv. Bonaventure, gdje bi bili smješteni sjemenište, škola i crkva. Godine 1897. provincijal fra Anđeo Ćurić je prvi put javno obznanio namjeru gradnje Samostana gdje bi bila smještena gimnazija u Visokom a već sljedeće 1898. godine austrougarske vlasti su dekretom iz Beča konačno odobrile gradnju u Visokom. Projektant historicističkog objekta je bio Ivan Holtz a svi građevinski radovi na Samostanu i crkvi završeni su 10. augusta 1900. godine. Građevinska cjelina koja je Odlukom Komisije za očuvanje nacionalnih spomenika od 4 – 6. juna 2012. godine proglašena nacionalnim spomenikom, sastoji se od zgrade samostana u čijem se sklopu nalazi crkva Sv. Bonaventure, zgrada Konvikta, Dom Svetog Ante (fiskulturna sala), pomoćni objekti i kuća časnih sestara. Crkva Sv. Bonaventure pripada tipu jednobrodnih objekata zidanih opekom sa zvonikom na jugozapadu i apsidom na sjeveroistoku. Objekat ima pravougaonu osnovu dimenzija 9,20 m x 20,50 m, a uzdužna […]

Stari grad Visoki je srednjovjekovni grad i tvrđava te jedan od najranijih primjera srednjovjekovnog urbanizma na tlu Bosne. Grad se prvi puta spominje u povelji bana Tvrtka I Kotromanića od 01. septembra 1355. godine pod nazivom „in castro nostro Visoka vocatum“ što znači da je u vrijeme vladavine njegovog prethodnika bana Stjepana II Kotromanića, u prvoj polovini 14. vijeka, ili sagrađen ili je već postojao. Stari grad Visoki je smješten na vrhu 213 metara visokog brda Visočica na visini od 766,5 m, i oko 300 m iznad doline gdje se razvio sam grad Visoko. Smješten je na istaknutom mjestu sa izvrsnim pregledom na čitavu okolinu, odakle se vide i ostala kraljevska stolna mjesta. Prilaz se nalazi na jugozapadnoj strani, sa ravni koja je 60 metara niže, a podgrađe tvrđave i grada se zvalo Podvisoki. Iako historijski važan, stari grad Visoki nije bio velikih dimenzija, dužine oko 60 m i širine oko 25 m imao je dvije kule koje su ga štitile po cijeloj dužini. Kako je bio običaj u srednjem vijeku oko cijelog grada je iskopan jarak dubok oko 4 m, a širok oko 8 do 10 m. Pored svoje vojno-odbrambene funkcije Visoki je služio i kao povremena rezidencija bosanskog vladara i trajno sjedište velikog […]

Crkva sv. Prokopija nalazi se na periferiji grada, blizu novog visočkog groblja, uz magistralu Visoko – Kiseljak. Crkva predstavlja hram  Srpske pravoslavne crkve, pripada Dabrobosanskoj mitropoliji te čini sjedište Visočke parohije. Tačno vrijeme izgradnje nije poznato jer su ferman o gradnji crkve, pisana dokumentacija i sva crkvena arhiva izgorjeli u požaru 1941. godine. U svojoj povijesti crkva je više puta obnavljana, a posljednji put 1998. godine, kada su izvedeni radovi na fasadama crkve, krovopokrivački i radovi u enterijeru, te popravci prozora. Crkva je najpoznatija po svojoj vrijednoj kolekciji ikona (jednoj od najvećih u BiH) koja se sastoji od 18 ikona rađenih od strane bizantskih, kretskih, ruskih i venecijanskih majstora. Najstarija ikona je izrađena u bizantskom ikonografskom stilu a potječe iz 15. stoljeća. Odlukom Komisije za očuvanje nacionalnih spomenika od 8. marta 2004. Godine, crkva je proglašena nacionalnim spomenikom Bosne i Hercegovine  zajedno s crkvenim dvorištem, ogradnim zidom, ulaznom kapijom, parohijskim domom i pokretnim naslijeđem kojeg čini 18 ikona.  

Bosanska Piramida Mjeseca je svojom visinom od 190 metara viša od Keopsove piramide u Egiptu (147 metara). Izgrađena je koombinacijom obrađenih ploča pješčara i gline. Kamenolomi za pješčar su locirani u okolini, kao i izvor gline koja je služila kao vezivo, vodonepropusni materijal i izolacija. Dizajn piramide je terasast što je jedinstven slučaj u svijetu piramida. Institut za materijale Univerziteta u Zenici je potvrdio da je različita čvrstoća i poroznost pojedinih ploča pješčara u istom redu, sto potvrđuje da su ploče obrađivane od pješčara sa različitih dubina u kamenolomima. Inače, pješčar je građevinski materijal koji se i danas koristi u gradnji zbog dobrih karakteristika. Ispod Bosanske piramide Mjeseca se nalazi vodena akumulacija koja je povezana vodotokovima s piramidama Zmaja i Sunca.

Ispod Bosanske doline piramida izgrađena je kompleksna mreža prolaza, raskrsnica, prostorija i podzemnih vodenih akumulacija. Otkriće ovog labirinta je najavio pronalazač bosanskih piramida dr. sci. Semir Osmanagić u svojoj knjizi iz 2005. bazirajući svoju hipotezu na sličnim primjerima podzemnih tunela u Egiptu, Kini i Meksiku. Do tada se u Visokom smatralo da je niski ulaz i pedesetak metara tunelskog prolaza “prirodna pećina.” Fondacija je upornim višegodišnjim radom potvrdila da se u konglomeratu nalazi podzemni labirint koji se pruža desetinama kilometara. Udaljenost od ulaza pa do Bosanske piramide Sunca iznosi 2,9 km. Vidljiva su najmanje dva kulturna sloja: graditelji labirinta (više od 12.000 godina) i civilizacija koja je sve tunele i prostorije zatrpala šljunkovitim materijalom prije 5.000 godina. Materijal koji je izbačen tokom gradnje tunela upotrijebljen je za pravljenje betona kojim je prekrivana Bosanska piramida Sunca.